๘๘ปี All the people…

[There must be something about Paris. Many Thai political refugees have fled there in the twenty-first century. Ho Chi Minh, too, lived there from 1921 to 1923 and became the founder of his modern nation just like Pridi. Liberté, egalité, fraternité!                                                              — Kulap Kritsanon กุหลาบ กฤษณานนท์]

Instagram: Install the revolution plaque on your cellphone:

https://www.instagram.com/ar/852527585239187/

All the people,

When this king succeeded his elder brother, people at first hoped that his government would bring peace and security, but matters have not turned out as they hoped. The king maintains his power above the law as before. He appoints court relatives and toadies without merit or knowledge to important positions, without listening to the voice of the people. He allows officials to use the power of their office dishonestly, to take bribes in public construction and procurement, and seek profit from changes in the prices of money, which squanders the wealth of the country. He elevates those of royal blood to have more privileged rights than the people. He governs without principle. The country’s affairs are left to the mercy of fate, as can be seen from the depression of the economy and the hardships of making a living – something the people know all about already.

The government of the king above the law is unable to bring about recovery. This inability to find solutions is because the government of the king has not governed the country for the people, as other governments have done. The government of the king has treated the people as slaves (or as they called them, peasants and serfs), as animals not as human beings. Therefore, instead of helping the people, it plants rice on the backs of the people. It can be seen that from the taxes that are squeezed from the people that the King is deducting many million of Baht per year for his own expenses, while the people must sweat blood in order to find just a little money. At the time for paying government tax or personal tax, if they have no money the government seizes their property or forces them into public works, while those of royal blood are sleeping and eating happily. No country in the world gave its royalty so much money as this, except the Tsar and the German Kaiser, whose nations have already overthrown their thrones.

The King’s government has governed by deceiving and not being straightforward with the people. For example, by saying the King’s government would improve livelihood in this way and that, but time has passed, people have waited, and nothing has happened, nothing has been done seriously. Furthermore the people who should be shown gratitude for paying the taxes that royalty eats have been told they cannot yet have a voice in politics because they are ignorant. Such words from government are unacceptable. If the people are ignorant, the King is ignorant too, as we are all from the same nation. That people do not know what royalty knows is because royalty blocks them from full education in fear that if the people have education they will know the evil of royalty and not allow them to plant rice on their backs.

Let all people know that our country belongs to the people – not to the king, as has been deceitfully claimed. It was the ancestors of the people who returned the independence of the country from the hands of the enemy. Those of royal blood just reap where they have not sown and sweep up wealth and property worth many hundred millions. Where did all these monies come from? From the method of farming rice on the backs of the people.

The country is facing hardship. Farmers and soldier’s parents have to give up their paddy fields because cultivating brings no benefit. The government does not help. Everywhere the government lays off workers. Students who have completed their studies and soldiers released from the reserves have no employment, and go hungry according to fate. These things are the result of the government of the king above the law that oppresses minor civil servants, ordinary soldiers and clerks. They are not given pensions when discharged from service. In truth the monies that have been amassed by the government should used to run the country by providing work. This would be a fitting way to pay back the people who have been paying taxes for a long time to make royalty rich. But those of royal blood do nothing, just go on sucking blood. Whatever money they have they deposit overseas and prepare to flee leaving the people hungry while the country decays. All this is certainly evil.

Therefore the people, government officials, soldiers, and citizens who know about these evil actions of the government have joined together to establish the People’s Party and have already seized power from the government of the king. The People’s Party sees that to correct this evil it must establish government by assembly, so that many minds can debate and contribute, which is better than just one mind. As for the Head of State of the country, the People’s Party has no wish to snatch the throne. Hence it invites this king to retain the position. But he must be under the law of the constitution for governing the country, and cannot do anything independently without the approval of the assembly of people’s representatives.

The People’s Party has already informed the king of this view and at the present time is waiting for a response. If the king replies with a refusal or does not reply within the time set, for the selfish reason that his power will be reduced, it will be regarded as treason to the nation, and it will be necessary for the country to have a republican form of government, that is, the Head of State will be an ordinary person appointed by Parliament to hold the position for a fixed term. By this method the people can hope to be looked after in the best way, everyone will have employment because our country is a country of natural abundance. When we have seized the money which those of royal blood have amassed from planting rice on the backs of the people, and use these many hundreds of millions for nurturing the country, the country will certainly flourish. The People’s Party will govern and implement projects based on knowledge, not act like a blind man as the government of the king above the law has done. The People’s Party will:

1. maintain securely the independence of the country in all forms including political, judicial, and economic etc.;

2. maintain public safety within the country and greatly reduce crime;

3. improve the economic well-being of the people by the new government finding employment for all, and drawing up a national economic plan, not leaving the people to go hungry;

4. provide the people with equal rights (so that those of royal blood do not have more rights than the people as at present);

5. provide the people with liberty and freedom, as far as this does not conflict with the above four principles;

6. provide the people with full education.

All the people should be ready to help the People’s Party successfully to carry out its work which will be for eternity. The People’s Party asks everyone who did not participate in seizing power from the government of the king above the law to remain peaceful and keep working for their living. Do not do anything to obstruct the People’s Party. By doing thus, the people will help the country, the people, and their own children, grandchildren, and great-grandchildren. The country will have complete independence. People will have safety. Everyone must have employment and need not starve. Everyone will have equal rights and freedom from being peasants, serfs and slaves of royalty. The time has ended when those of royal blood can plant rice on the backs of the people. The things which everyone desires, the greatest happiness and progress which can be called si-ariya,
will arise for everyone.

People’s Party – คณะราษฎร
June 24, 1932

ประกาศคณะราษฎร ฉบับที่ ๑

ราษฎรทั้งหลาย

เมื่อกษัตริย์องค์นี้ได้ครองราชย์สมบัติสืบต่อจากพระเชษฐานั้น ในชั้นต้นราษฎรบางคนได้หวังกันว่ากษัตริย์องค์ใหม่นี้จะปกครองราษฎรให้ร่มเย็น แต่การณ์ก็หาได้เป็นไปตามที่คิดหวังกันไม่ กษัตริย์คงทรงอำนาจอยู่เหนือกฎหมายเดิม ทรงแต่งตั้งญาติวงศ์และคนสอพลอไร้คุณความรู้ให้ดำรงตำแหน่งที่สำคัญๆ ไม่ทรงฟังเสียงราษฎร ปล่อยให้ข้าราชการใช้อำนาจหน้าที่ในทางทุจริต มีการรับสินบนในการก่อสร้างและการซื้อของใช้ในราชการ หากำไรในการเปลี่ยนเงิน ผลาญเงินของประเทศ ยกพวกเจ้าขึ้นให้สิทธิพิเศษมากกว่าราษฎร กดขี่ข่มเหงราษฎร ปกครองโดยขาดหลักวิชา ปล่อยให้บ้านเมืองเป็นไปตามยถากรรม ดังที่จะเห็นได้จากความตกต่ำในทางเศรษฐกิจและความฝืดเคืองในการทำมาหากินซึ่งพวกราษฎรได้รู้กันอยู่โดยทั่วไปแล้ว รัฐบาลของกษัตริย์เหนือกฎหมายมิสามารถแก้ไขให้ฟื้นขึ้นได้

การที่แก้ไขไม่ได้ก็เพราะรัฐบาลของกษัตริย์มิได้ปกครองประเทศเพื่อราษฎรตามที่รัฐบาลอื่นๆ ได้กระทำกัน รัฐบาลของกษัตริย์ได้ถือเอาราษฎรเป็นทาส (ซึ่งเรียกว่าไพร่บ้าง ข้าบ้าง) เป็นสัตว์เดียรัจฉาน ไม่นึกว่าเป็นมนุษย์ เหตุฉะนั้น แทนที่จะช่วยราษฎร กลับพากันทำนาบนหลังราษฎร จะเห็นได้ว่า ภาษีอากรที่บีบคั้นเอาจากราษฎรนั้น กษัตริย์ได้หักเอาไว้ใช้ปีหนึ่งเป็นจำนวนหลายล้าน ส่วนราษฎรสิ กว่าจะหาได้แม้แต่เล็กน้อย เลือดตาแทบกระเด็น ถึงคราวเสียเงินราชการหรือภาษีใดๆ ถ้าไม่มีเงินรัฐบาลก็ยึดทรัพย์หรือใช้งานโยธา แต่พวกเจ้ากลับนอนกินกันเป็นสุข ไม่มีประเทศใดในโลกจะให้เงินเจ้ามากเช่นนี้ นอกจากพระเจ้าซาร์และพระเจ้าไกเซอร์เยอรมัน ซึ่งชนชาตินั้นก็ได้โค่นราชบัลลังก์ลงเสียแล้ว

รัฐบาลของกษัตริย์ได้ปกครองอย่างหลอกลวงไม่ซื่อตรงต่อราษฎร มีเป็นต้นว่าหลอกว่าจะบำรุงการทำมาหากินอย่างโน้นอย่างนี้ แต่ครั้นคอยๆ ก็เหลวไป หาได้ทำจริงจังไม่ มิหนำซ้ำกล่าวหมิ่นประมาทราษฎรผู้มีบุญคุณเสียภาษีอากรให้พวกเจ้าได้กิน ว่าราษฎรยังมีเสียงทางการเมืองไม่ได้ เพราะราษฎรโง่ คำพูดของรัฐบาลเช่นนี้ใช้ไม่ได้ ถ้าราษฎรโง่ เจ้าก็โง่เพราะเป็นคนชาติเดียวกัน ที่ราษฎรรู้ไม่ถึงเจ้านั้นเป็นเพราะขาดการศึกษาที่พวกเจ้าปกปิดไว้ไม่ให้เรียนเต็มที่ เพราะเกรงว่าเมื่อราษฎรได้มีการศึกษา ก็จะรู้ความชั่วร้ายที่พวกเจ้าทำไว้ และคงจะไม่ยอมให้เจ้าทำนาบนหลังคนอีกต่อไป

ราษฎรทั้งหลายพึงรู้เถิดว่า ประเทศเรานี้เป็นของราษฎร ไม่ใช่ของกษัตริย์ตามที่เขาหลอกลวง บรรพบุรุษของราษฎรเป็นผู้ช่วยกันกู้ให้ประเทศเป็นอิสรภาพพ้นมือจากข้าศึก พวกเจ้ามีแต่ชุบมือเปิบและกวาดทรัพย์สมบัติเข้าไว้ตั้งหลายร้อยล้าน เงินเหล่านี้เอามาจากไหน? ก็เอามาจากราษฎรเพราะวิธีทำนาบนหลังคนนั้นเอง บ้านเมืองกำลังอัตคัดฝืดเคือง ชาวนาและพ่อแม่ทหารต้องทิ้งนา เพราะทำนาไม่ได้ผล รัฐบาลไม่บำรุง รัฐบาลไล่คนงานออกอย่างเกลื่อนกลาด นักเรียนที่เรียนสำเร็จแล้วและทหารที่ปลดกองหนุนแล้วก็ไม่มีงานทำ จะต้องอดอยากไปตามยถากรรม เหล่านี้เป็นผลของกษัตริย์เหนือกฎหมาย บีบคั้นข้าราชการชั้นผู้น้อย นายสิบ และเสมียน เมื่อให้ออกจากงานแล้วก็ไม่ให้เบี้ยบำนาญ ความจริงควรเอาเงินที่พวกเจ้ากวาดรวบรวมไว้มาจัดบำรุงบ้านเมืองให้คนมีงานทำ จึงจะสมควรที่สนองคุณราษฎรซึ่งได้เสียภาษีอากรให้พวกเจ้าได้ร่ำรวยมานาน แต่พวกเจ้าก็หาได้ทำอย่างใดไม่ คงสูบเลือดกันเรื่อยไป เงินเหลือเท่าไหร่ก็เอาไปฝากต่างประเทศ คอยเตรียมหนีเมื่อบ้านเมืองทรุดโทรม ปล่อยให้ราษฎรอดอยาก การเหล่านี้ย่อมชั่วร้าย

เหตุฉะนั้น ราษฎร ข้าราชการ ทหาร และพลเรือน ที่รู้เท่าถึงการกระทำอันชั่วร้ายของรัฐบาลดังกล่าวแล้ว จึงรวมกำลังตั้งเป็นคณะราษฎรขึ้น และได้ยึดอำนาจของกษัตริย์ไว้ได้แล้ว คณะราษฎรเห็นว่าการที่จะแก้ความชั่วร้ายนี้ได้ก็โดยที่จะต้องจัดการปกครองโดยมีสภา จะได้ช่วยกันปรึกษาหารือหลายๆ ความคิดดีกว่าความคิดเดียว ส่วนผู้เป็นประมุขของประเทศนั้น คณะราษฎรไม่ประสงค์ทำการแย่งชิงราชสมบัติ ฉะนั้น จึงได้อัญเชิญให้กษัตริย์องค์นี้ดำรงตำแหน่งกษัตริย์ต่อไป แต่จะต้องอยู่ใต้กฎหมายธรรมนูญการปกครองแผ่นดิน จะทำอะไรโดยลำพังไม่ได้ นอกจากด้วยความเห็นชอบของสภาผู้แทนราษฎร คณะราษฎรได้แจ้งความประสงค์นี้ให้กษัตริย์ทราบแล้ว เวลานี้ยังอยู่ในความรับตอบ ถ้ากษัตริย์ตอบปฏิเสธหรือไม่ตอบภายในกำหนดโดยเห็นแก่ส่วนตนว่าจะถูกลดอำนาจลงมาก็จะได้ชื่อว่าทรยศต่อชาติ และก็เป็นการจำเป็นที่ประเทศจะต้องมีการปกครองแบบอย่างประชาธิปไตย กล่าวคือ ประมุขของประเทศจะเป็นบุคคลสามัญซึ่งสภาผู้แทนราษฎรได้เลือกตั้งขึ้น อยู่ในตำแหน่งตามกำหนดเวลา ตามวิธีนี้ราษฎรพึงหวังเถิดว่าราษฎรจะได้รับความบำรุงอย่างดีที่สุด ทุกๆ คนจะมีงานทำ เพราะประเทศของเราเป็นประเทศที่อุดมอยู่แล้วตามสภาพ เมื่อเราได้ยึดเงินที่พวกเจ้ารวบรวมไว้จากการทำนาบนหลังคนตั้งหลายร้อยล้านมาบำรุงประเทศขึ้นแล้ว ประเทศจะต้องเฟื่องฟูขึ้นเป็นแม่นมั่น การปกครองซึ่งคณะราษฎรจะพึงกระทำก็คือ จำต้องวางโครงการอาศัยหลักวิชา ไม่ทำไปเหมือนคนตาบอด เช่นรัฐบาลที่มีกษัตริย์เหนือกฎหมายทำมาแล้ว เป็นหลักใหญ่ๆ ที่คณะราษฎรวางไว้ มีอยู่ว่า

๑.จะต้องรักษาความเป็นเอกราชทั้งหลาย เช่นเอกราชในทางการเมือง ในทางศาล ในทางเศรษฐกิจ ฯลฯ ของประเทศไว้ให้มั่นคง

๒.จะต้องรักษาความปลอดภัยภายในประเทศ ให้การประทุษร้ายต่อกันลดน้อยลงให้มาก

๓.ต้องบำรุงความสุขสมบูรณ์ของราษฎรในทางเศรษฐกิจ โดยรัฐบาลใหม่จะจัดหางานให้ราษฎรทุกคนทำ จะวางโครงการเศรษฐกิจแห่งชาติ ไม่ปล่อยให้ราษฎรอดอยาก

๔.จะต้องให้ราษฎรมีสิทธิเสมอภาคกัน (ไม่ใช่พวกเจ้ามีสิทธิยิ่งกว่าราษฎรเช่นที่เป็นอยู่ในเวลานี้)

๕.จะต้องให้ราษฎรได้มีเสรีภาพ มีความเป็นอิสระ เมื่อเสรีภาพนี้ไม่ขัดต่อหลัก ๔ ประการดังกล่าวข้างต้น

๖.จะต้องให้การศึกษาอย่างเต็มที่แก่ราษฎร

ราษฎรทั้งหลายจงพร้อมใจกันช่วยคณะราษฎรให้ทำกิจอันจะคงอยู่ชั่วดินฟ้านี้ให้สำเร็จ คณะราษฎรขอให้ทุกคนที่มิได้ร่วมมือเข้ายึดอำนาจจากรัฐบาลกษัตริย์เหนือกฎหมายพึงตั้งตนอยู่ในความสงบและตั้งหน้าทำมาหากิน อย่าทำการใดๆ อันเป็นการขัดขวางต่อคณะราษฎร การที่ราษฎรช่วยคณะราษฎรนี้ เท่ากับราษฎรช่วยประเทศและช่วยตัวราษฎร บุตร หลาน เหลน ของตนเอง ประเทศจะมีความเป็นเอกราชอย่างพร้อมบริบูรณ์ ราษฎรจะได้รับความปลอดภัย ทุกคนจะต้องมีงานทำไม่ต้องอดตาย ทุกคนจะมีสิทธิเสมอกัน และมีเสรีภาพพ้นจากการเป็นไพร่ เป็นข้า เป็นทาสพวกเจ้า หมดสมัยที่เจ้าจะทำนาบนหลังราษฎร สิ่งที่ทุกคนพึงปรารถนาคือ ความสุขความเจริญอย่างประเสริฐซึ่งเรียกเป็นศัพท์ว่า “ศรีอาริยะ” นั้น ก็จะพึงบังเกิดขึ้นแก่ราษฎรถ้วนหน้า

คณะราษฎร

๒๔ มิถุนายน ๒๔๗๕

Khana Ratsadon

The promoters

Paris, February 1927

Lieutenant Prayoon Pamornmontri (Thai: ร.ท. ประยูร ภมรมนตรี), Army officer, formerly of King Vajiravudh‘s Royal Guards

Lieutenant Plaek Khittasangkha (Thai: ร.ท. แปลก ขีตตะสังคะ), later Luang Phibulsonggram, Army officer, student, School of Applied Artillery, France

Lieutenant Thatsanai Mitphakdi (Thai: ร.ต. ทัศนัย มิตรภักดี), Army officer, student, French Cavalry Academy

Tua Lophanukrom (Thai: ตั้ว ลพานุกรม), scientist studying in Switzerland

Luang Siriratchamaitri (Thai: หลวงสิริราชไมตรี), diplomat, officer at the Siamese Embassy in Paris

Naep Phahonyothin (Thai: แนบ พหลโยธิน), law student studying in England

Pridi Banomyong (Thai: ปรีดี พนมยงค์), law student studying at the Institut d’Études Politiques de Paris

The four musketeers

The Army faction

Colonel Phahon Phonphayuhasena (Phot Phahonyothin), the Head of the military faction and leader of Khana Ratsadon

Phraya Songsuradet (Deva Bandhumasena)

Phraya Ritthiakhaney (Sala Emasiri)

Phra Phrasasphithayayut (Wan Choothin)

Major Luang Phibulsonggram (Plaek Khittasangkha)

Captain Luang Chamnanyutthasin (Choei Rayanan)

Captain Luang Katsongkhram (Thian Kengradomying)

Captain Luang Kriangsakphichit (Khuan Chittakhun)

Captain Luang Chansongkhram (Phan Chalichan)

Captain Luang Chawengsaksongkhram (Chuang Khwanchoet)

Captain Luang Thatsanainiyomsuek (Thatsanai Mittraphakdi)

Captain Luang Phrommayothi (Mangkon Phonchiwin)

Captain Luang Ronnasitthiphichai (Chuea Kanchanaphinthu)

Captain Luang Sawatronnarong (Sawat Darasawat)

Captain Luang Seriroengrit (Charun Rattanakun)

Captain Luang Aduldejcharat (Bat Phuengphrakhun)

Lieutenant Khun Sucharitronnakan (Phong Nakhanut)

Lieutenant Khun Chamnongphummiwet (Chamnong Siwaphaet)

Lieutenant Khun Nirandonchai (Sawek Nilanchai)

Lieutenant Khun Phiphatsorakan (Theng Phatthanasiri)

Lieutenant Khun Plotporapak (Plot Phanusawa)

Lieutenant Khun Rueangwirayut (Bunrueang Wirahong)

Lieutenant Khun Wimonsorakit (Wimon Kengrian)

Lieutenant Khun Sisarakon (Chalo Sithanakon)

Lieutenant Chai Prathipasen

Lieutenant Thuan Wichaikhatthakha

Lieutenant Nom Ketunuti

Minor Lieutenant Charun Chittralak

Minor Lieutenant Saman Thephatsadin Na Ayutthaya

Minor Lieutenant Udom Phutthikasetarin

Major Luang Wichakkonlayut (Sian Susin)

The Navy faction

 

Group Commander Luang Sinthusongkhramchai (Sin Kamalanavin)

Lieutenant Commander Luang Supachalasai (Bung Supachalasai)

Senior Lieutenant Luang Thamrongnawasawat (Thawan Tharisawat)

Senior Lieutenant Luang Sangworayutthakit (Sangson Suwannachip)

Senior Lieutenant Luang Nithetkonlakit (Klang Rotchanasena)

Senior Lieutenant Luang Nawawichit (Phan Amphaiwan)

Senior Lieutenant Sa-nguan Ruchirapha

Senior Lieutenant Sa-ngop Charunphon

Senior Lieutenant Chalit Kunkamthon

Junior Lieutenant Thonglo Khamhiran

Junior Lieutenant Chip Siriphaibun

Junior Lieutenant Prasoet Suksamai

Junior Lieutenant Wan Ruyuphon

Ensign Chan Ratsamithat

Ensign Thongdi Ra-ngapphai

Chamrat Suwannachip

Civilian faction

 

Luang Praditmanutham (Pridi Phanomyong), 

the head of the civil faction and vice leader of Khana Ratsadon

Luang Sirirajmaitree (Charun Singhaseni)

Luang Kowit-aphaiwong (Khuang Aphaiwong)

Luang Naruebetmanit (Sa-nguan Chuthatemi)

Luang Chamnanitikaset (Uthai Saengmani)

Luang Atthasanraprasit (Thongyen Lilamia)

Luang Atthakitikamchon (Klueng Phahomyonh)

Luang Sunthonthephatsadin (Saphrang Thephatsadin Na Ayutthaya)

Luang Dechatiwongwarawat (M.L. Kri Dechatiwong)

Tua Laphanukrom

Prachuap Bunnak

M.L. Udom Sanitwong

Naep Phahonlayothin

Tawee Boonyaket

Junior Lieutenant Prayoon Pamornmontri

Wilat Osathanon

Charun Suepsaeng

Leng Sisonwong

Direk Jayanama

Wichian Suwannathat

Chun Pinthanon

Sawat Sotthithat

Chittasen Pancha

Yong Phonlabun

Ek Supphapodok

Surin Chinothai

Siri Chatinan

Chaliao Pathummarot

Banchong Sicharun

Prasoet Sicharun

Chaeng Muttafa

Karim Sicharun

Sa-nguan Tularak

Sim Wirawaithaya

Nguan Thongprasoet

Pramot Phuengsunthon

Charoen Pantharo

Thongpleo Chonlaphum

Phadoem Angsuwat

Chup Salayachiwin

Klin Thephatsadin Na Ayutthaya

Son Bunchung

Yon Samananon

Yin Samananon

Police Lieutenant Choei Kalanchai

Police Lieutenant Thiang Chaloemsak